در قسمت نخست این پست ، انواع سلوشن های مهم قابل طراحی و اجرا جهت پروژه های نظارت تصویری تشریح شده و به بررسی مزایا و معایب نخستین روش یعنی استفاده از دوربین های IP و Server-Storage بصورت کاملاً کاربردی و بر اساس تجارب عملیاتی ، پرداخته شد.در این قسمت به بررسی سایر سلوشن ها می پردازیم:

راهنمای انتخاب بهترین راهکار برای پروژه های نظارت تصویری - قسمت اول

با ما همراه باشید ...

روش 2:استفاده از دوربین دیجیتال و استفاده از دستگاه NVR جهت ذخیره سازی

     در قسمت قبلی ، مزایا و معایب روش استفاده از دوربین های IP و سلوشن ذخیره سازی Server-Storage ذکر شد.مشخص شد که علیرغم اینکه استفاده از دوربین IP ، مزایای متعددی نظیر کیفیت بالای تصاویر دوربین ها ، دیجیتال شدن پروسه نظارت تصویری ، امکان توسعه بینهایت در بستر شبکه ، انعطاف پذیری بالای طراحی و ... را به ارمغان می آورد اما ذخیره سازی و مدیریت داده های آن ،هزینه بر بوده و دارای پیچیدگی های فنی و پیاده سازی بالایی است. روش دوم سلوشنی است مناسب برای کسانی که میخواهند همزمان هم از مزایای متعدد دوربین های IP بهره مند شوند و هم توان تحمل هزینه های بالای روش قبل را جهت ذخیره سازی و مدیریت ندارند. در این روش ، به جای استفاده از Server-Storage برای ذخیره سازی ،با چشم پوشی از برقی توانایی های قدرتمند بهره برداری از Server-Storage های استاندارد، از سخت افزاری به نام NVR=Network Video Recorder استفاده میشود.


    نحوه دسترسی به شبکه به دو طریق است. یا بدون در نظر گرفتن سویچینگ شبکه ، به تعداد تک تک دوربین ها ، پورت شبکه در تجهیز NVR داریم:

یا شبکه به شکل یک LAN در مقیاس های مختلف ، توسعه یافته و کافی است NVR هایمان صرفاً در شبکه یا VLAN دوربین ها ، قرار گرفته باشد. یک عدد پورت شبکه در NVR برای این حالت کافیست:

در حالت کلی در یک شبکه LAN ، توپولوژی دوربین ها و NVR می تواند همانند مثال زیر باشد.کافی است NVR را در شبکه یا VLAN دوربین ها ، قرار دهیم:

      مطابق با تصویر فوق ، شبکه در حالت عادی و با سویچ های مختلف بصورت فیزیکی توسعه یافته است. در جاهای مختلف (مثلاً طبقات مختلف یک مجتمع بزرگ تجاری یا یونیت های یک سایت صنعتی ) به هر سویچ شبکه ، تعدادی دوربین IP متصل است.نهایتاً با طی عملیات روتینگ و سویچینگ در تجهیزات زیر ساخت شبکه ، دسترسی NVR در رک مرکزی نیز به این شبکه انجام شده وسلوشن ما کامل میشود. به جای سرور جهت پردازش داده های دیجیتال تصویری از NVR استفاده شده و به جای Storage مجزای فیزیکی ، از یک یا چند عدد هارد دیسک ، روی خود NVR جهت ذخیره سازی تصاویر ،استفاده می کنیم.

بررسی مزایا و معایب:

روش 2:استفاده از دوربین دیجیتال و استفاده از دستگاه NVR جهت ذخیره سازی

مزایا:

  • بهره مندی از قابلیت های مفید دوربین های IP
  • امکان استفاده در پروژه های با توسعه فیزیکی زیاد  و دوربین های با فاصله فیزیکی دور از هم
  • سادگی مدیریت و پیاده سازی
  • هزینه نسبی کم و سلوشن بروز و مدرن
  • بهره مندی از ویژگی های مانیتورینگ صوتی ، امکان صدور فرامین کنترلی (بسته به امکانات NVR انتخاب شده)
  • امکان تقسیم دوربین ها بین چند NVR و مانتیورینگ یکجا!

معایب:

  • محدودیت تعداد دوربین ها :با اینکه در مدل NVR های تک پورت ، همه دوربین ها از طریق شبکه دیده میشوند ولی به دلیل محدودیت های توان پردازش تصویر تجهیزات و ... تعداد دوربین های قابل درج در NVR های محدود می باشد. در روش 1 ، صرفاً محدودیت نرم افزاری تعداد لایسنس وجود دارد اما در این روش ، محدودیت سخت افزاری است و اجازه افزودن تعداد دوربین های بیشتر از تعداد اعلام  شده در کاتالوگ تجهیز ، وجود ندارد.
  • محدودیت ارتقای توان پردازشی: در روش اول ، با ارتقا سخت افزار سرور ، توان پردازشی شما در مدیریت دوربین ها ، افزایش می یافت. در این روش ، این امکان صرفاً با خرید و تامین تجهیز پیشرفته تر امکان پذیر خواهد بود.
  • محدودیت ارتقای ظرفیت ذخیره سازی تصاویر: قطعا در زمان استفاده از Storage ها ، امکان توسعه آن وجود داشت. حال اینکه در این حالت ، توان پردازشی محدود به ویژگی های ذکر شده در مشخصات دستگاه است.تعداد هارد دیسک ها و ظرفیت آنها در ابتدای انتخاب مدل دستگاه تعیین شده و حداکثر ظرفیت ، قابل تغیر نیست.همچنین کیفیت RAID در صورت وجود ، به حالت Storage نخواهد رسید.


در قسمت بعدی این پست ، به تشریح روش آنالوگ و مزایا معایب آن خواهیم پرداخت.